CADA VEZ MÁIS ATRANCOS PARA REIVINDICAR OS NOSOS DEREITOS LABORAIS

   O pasado martes 6 de marzo de 2012 tivo lugar a comparecencia do Ministro Sr. Gallardón ante a comisión de Xustiza do Senado para propoñer unha nova reforma da Lei da Xurisdicción Contencioso-administrativa que tería como obxectivo esixir aos funcionarios avogado e procurador para a súa intervención nos recursos de dita orde xurisdiccional. Literalmente este home veu a dicir: "Les anuncio también que, respecto al orden contencioso-administrativo y también con el fin de suprimir privilegios en las administraciones públicas y racionalizar el volumen de litigios que se ventilan en él, nos proponemos modificar la Ley 29 de 1998, que es la que regula esta jurisdicción, con objeto de suprimir la exención de abogado y procurador actualmente prevista para los funcionarios que realicen reclamaciones en defensa de sus derechos estatutarios."  

   Este novo ataque aos dereitos das empregadas/os públicas é un máis na liña de coartar calquera tipo de reclamación por parte de ditos traballadores, para que cada vez sexan máis sumisos e docis e non reclamen os seus dereitos laborais. No canto de facer investimentos para mellorar as distintas xurisiccións o Sr. Gallardón límitase a poñer cantos máis atrancos mellor, cando o que debería de facer era dotar aos órganos xudiciais do persoal e medios materiais necesarios para resolver os distintos asuntos pendentes ante os mesmos. O Sr. Gallardón emprega a politica de "morto o can, acabouse coa rabia" e está a empregar aquela máxima que antaño se lle atribuía á garda civil de "primeiro dispara e logo pregunta", e dicir, todos os traballadores públicos reclamamos sen ton ni son e somos precisamente os culpableis, non só da crise actual, se non tamén do colapso da xurisdicción contencioso-adminstrativa e mesmo da morte de "Manolete".   

   En contraposición, os outros traballadores, seguen a ter (ao mellor tamén por pouco tempo) o beneficio de poder asistir con ou sin avogado-procurador e mesmo o da non imposición das custas no caso de perder o litixio. ¿Onde está a igualdade entón? Como ben di ese principio do dereito "só pode haber desigualdade entre iguais" o que pasa e que, segundo o Sr. Gallardón, os traballadores públicos non somos iguais ao resto de traballadores.

   Cabería entón preguntarse neste punto a quen está a beneficiar o Sr. Gallardón con este tipo de decisións, pois ao traballador que ata o de agora tomaba a decisión libre de comparecer (dados os seus coñementos sobre o seu estatuto xurídico) por si mesmo ante un tribunal non. Está polo tanto clarísimo que o Ministro de Xustiza está a favorecer ao colectivo privado de avogados e procuradores o mesmo que quere favorecer co de notarios, coa encomenda de determinados procedementos xudiciais. En fin, que os profesionais liberais fagan caixa e que o servizo público cada vez se deteriore máis para xustificar a súa privatización.